Logo Christiaan M. Bijl

Directieve therapie


Directieven zijn aanwijzingen of richtlijnen. Bij directieve therapie houdt dit in dat de therapeut de cliënt tijdens een gesprek aanwijzingen of richtlijnen geeft, maar ook suggesties aan de hand doet. De cliënt kan hiermee aan de slag gaan, zowel in de privé- als de werksituatie.

Het aantal zittingen wordt bij directieve therapie zo beperkt mogelijk gehouden. De therapeut en de cliënt werken aan concrete, welomschreven doelen.

Een aantal andere kenmerken van directieve therapie:

  • de therapeut plaatst de problemen van de cliënt in een zo gunstig mogelijke context (therapeuten die optimistisch denken over de mogelijkheden van hun cliënten, ervaren vaak dat hun cliënten over ruime ontplooiingsmogelijkheden blijken te beschikken);
  • de aanpak is gebaseerd op pragmatische overwegingen (uitgaande van het feit dat iedere situatie en iedere cliënt anders is, is de directieve therapeut vooral geïnteresseerd in een antwoord op de vraag: 'Wat werkt bij dit specifieke probleem, bij deze cliënt, in deze situatie?');
  • deze therapie is gericht op actie (in directieve therapie wordt meestal van de cliënt gevraagd iets te doen of te ondernemen, bijvoorbeeld om eens een confrontatie aan te gaan om een zekere angst te overwinnen);
  • de therapie is eclectisch, dat wil zeggen dat bij de praktische en theoretische benadering van problemen, elementen uit alle bestaande soorten therapieën worden gebruikt;
  • door de korte duur van de therapie is deze voor vrijwel iedereen betaalbaar.


► Foto gemaakt door KokiHanada

Terug naar boven